- bezgłowy
- bezgłowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, bezgłowywi {{/stl_8}}{{stl_7}}'taki, który nie ma głowy': {{/stl_7}}{{stl_10}}W snach dręczył ją bezgłowy potwór. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
bezgłowy
Look at other dictionaries:
bezgłowy — 1. «nie mający głowy, pozbawiony głowy» Bezgłowa lalka. Bezgłowy manekin. Bezgłowe stwory baśniowe. 2. «nie mający zakończenia (głowy, główki)» Śrubki bezgłowe … Słownik języka polskiego
akefaliczny — szt. «nie mający głowy, bezgłowy w odniesieniu do stworów przedstawianych w sztuce» ∆ lit. Wiersz akefaliczny «w metryce antycznej wiersz pozbawiony pierwszego elementu» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
